luxatio hugans

awakening

þriðjudagur, mars 01, 2005

Súrrandi

Það er eitthvað svo undarlega ljúft að vera í súrrandi prófageðveiki. Fólk verður aldrei jafn skemmtilegt og gullkornin aldrei jafn mörg. Og fólkið á 3. ári er bara með skemmtilegra fólki. Kalt mat. Hrokalaust. Sorry gamli bekkur, sem ég veit að eru margir hverjir að lesa þvæluna í mér. Það er bara meira gaman hér. Eða kannski er það bara ég sem er meira gaman núna? Humm.