Miss Eidelheid went to school today.

Hef ekki mikið verið að mæta í skólann, en kommon bara ein vika búin, þá vikuna sá ég mér ekki fært að mæta þar sem fyrirlestrarnir sköruðust á við svefninn minn. En í morgun reif ég mig upp á hnakkanum og drattaðist í einhvern þann alskemmtilegasta fyrirlestur sem ég hef setið. Þar var fjallað um......... humm............. eitthvað DNA dót sem gerir eitthvað stuff sem er mikilvægt í einhverju kerfi. Maður deyr ef þetta virkar ekki!!!! Og áhugi minn var í samræmi við lífsnauðsyn viðfangs. Right.
EN......... ég fékk mér ekki teppi og lagðist á gólfið og svaf eins og Dr. Maack
Ölli var óþolandi eins og venjulega við hliðina á mér, krotandi í bókina mína, meiðyrði hvers konar, þurrkandi hor í peysuna hans Svessa, en hann er hvort sem er Svessi ógeð, svo skaðinn var kannski ekki svo mikill.
Ég er enn að reyna að trúa því að það sé mikilvægt fyrir mig að mæta í skólann, því hitt er hættulegt fyrir mig. Þannig að já, þetta borgaði sig algjörlega.