Haha, ég komið skyldum lesstofustjóra af mér, á næsta grunlausa grey. Hann spurði mig ræfillinn, hvort þetta væri hryllilega leiðinlegt, og ég sagði náttúrulega "Nei, nei, nei. Alls ekki." Ég lét það liggja á milli hluta að ég missti trúna á mannkynið á tímabili, langaði ekki á fætur og alls ekki í skólann. En nú er það allt að baki og nýr einstaklingur mun upp rísa í lúðrasveitabúningnum með heftarann sér við hönd. Hinn gullna heftara. Ég vona bara hans vegna að hann sé ekki meðvirkur eins og ég. Meðvirkni er ekki að virka í þessu embætti, því komst ég að. Annars virðist þetta vera hörkutól, hann er kallaður Jungle book, er víst alinn upp í Afríku og það er ábyggilega ágætis bakgrunnur fyrir hann í þeim bardaga sem framundan er, þegar annars ágætis fólk breytist í skrímsli. Án gríns, fólk breytist í rándýr yfir lesstofutímum sem gætu tryggt þeim borð. Vakir yfir hverju spori hinna og telur vandlega alla tíma í lok dags. Survival of the fittest. Gangi þér vel Sigurður Ragnarsson:) En annars var dagurinn eins og allir aðrir dagar, ég fokkaði í Baldri og söng með Erik og þrætti við Pétur. Sem sagt; Lífið gengur sinn vanagang. p.s við Erik erum búin að semja geðveikan dans við lagið stórir hringir og hjartalaga. Við ætlum að túra Norðurland á meðan við verðum á chirugiu. Og við erum búin að hanna búninga