Stundum þegar Baldur bjó hjá mér, þá gekk ég inn á hann þar sem hann sat, einn og BROSTI. Dísess. Í stofunni, eldhúsinu eða í bílnum, þá kannski sat hann og brosti.... Ég brjálaðist náttúrulega. Hvað í helvítinu er að þér!! Af hverju brosiru svona eins og fífl??!! Ertu eitthvað klikkaður?! Nema hvað að í gærkvöldi var ég að horfa á sjónvarpið og þá finn ég, mér til mikillar skelfingar, að ég er brosandi. Ekki út af því sem var í Kastljósinu, heldur var þetta svona bóbóbros!! Oj bara.
Annars er gleðilegt að segja frá því að ég á enn eitt afmælið í dag. 5 mánuðir. Þetta gerist ekkert smá hratt. Ég og Erik vinur minn fórum í tilefni af því á Kaffi París og fengum okkur kaffi og köku. Kom þá askvaðandi Dr. Íris, en hún á Kaffi París og sjoppuna London. Erik var með alla vasa fulla af smokkum, en það var mér alls óviðkomandi. Já, Líf og fjör.