Jólagjöfin í ár

Síðustu ár höfum við Doddi alltaf gefið Ingvari eitthvað fínerí úr tré. Eitthvað sænskt og skapandi. Ekkert afþreyingardrasl heldur átti drengurinn að hafa ofan af fyrir sér sjálfur.
En í ár var annað uppi á teningnum. Þegar ég fór að versla jólagjöfina handa Ingvari þá var ég með Auðbjörgu. Hún, sem þykist andlegri en velflestir, spillti flekklausum Waldorfhuga mínum og kom inn þeirri hugmynd hjá mér að ég væri ekkert slæm móðir þótt ég gæfi Ingvari playstation 2. Svo ég gerði það. Keypti playstation og 2 leiki. Viðbrögðin hjá drengnum hafa aldrei verið ofsafengnari þegar hann hefur opnað gjöfina frá okkur. Hann hló og faðmaði okkur hvað eftir annað. Fyrri ár hefur það verið þannig að Ingvar hefur verið hálf áhugalaus um gjöfina frá okkur og við eytt hálftíma í að selja honum hugmyndina um það hvað gjöfin sé frábær. Það sé hægt að byggja svo margt sniðugt úr svona trékubbum:) Hehehe, needless to say, þurftum við ekkert að selja honum hugmyndina um það hvað það væri gaman að eiga leikjatölvu. Maður reynir og reynir að ameríkasera ekki börnin sín en á bara ekki séns. Jæja Ingvar er glaður og ég er nú þegar búin að rústa Baldri einu sinni í Buzz í dag. Baldur greyjið átti erfitt með að leyna gremju sinni. Og það á sjálfri hátíð ljóss og friðar.