Helvíti hressandi........... Vatnsmelónu hressandi

Hildur Guðjóns er kvenna ágætust. Með engri annari myndi ég vilja eyða jafn mikið af vökutíma mínum, því hún vekur sama og engin ofnæmisviðbrögð hjá mér þrátt fyrir mikla samveru. Og það er ótrúlegt þegar jafn pirruð kona og ég á í hlut. Svo bravó Hildur fyrir fæð ofnæmisvaka!! Það, hins vegar, gerir hana ekki stikkfrí fyrir því að gert sé grín af henni. Við lesum saman á Barónstígnum, ásamt fleira fólki, og hún er að fara út í sjoppu áðan og spyr hvort að hún eigi að kaupa eitthvað handa mér í leiðinni. Ég er mjó, og vil ekki borða mikið nammi, en bið hana að kaupa eitthvað sykurlaust handa mér, vitandi að Opal og Tópas fjölskyldurnar fara hamförum í þróun sykurlausra afurða. Hildur mín fór svo í sjoppuna og kemur til baka með Extra drops, sugarfree, dental care product, með VATNSMELÓNUBRAGÐI. Ég lak næstum í gólfið af hlátri og ekki hló ég minna þegar ég smakkaði einn af tannverndandi molunum, því hann var nánast bragðlaus en það bragð, sem þó fannst, var vont. Ég fékk sama klígjuviðbragð eins og af lyktinni af vatnsmelónutússpennanum. Muniði ekki eftir tússpennunum með ávaxtalyktunum?? Ég elskaði að sniffa þá, alla nema helvítis ljósgræna vatnsmelónutússinn. Jæja. Það má vera að engum af lesendunum finnist brandarinn vera á Hildar kostnað og það eina sem lesa megi úr þessari færslu sé vanþakklæti Aðalheiðar gagnvart greiðvikni meðborgara sinna. Ég tek þá áhættu. Þetta er mitt blogg og auk þess þá leyfi ég ekki komment.