Matarblogg

Ég og Mæja elduðum saman í kvöld handa okkur og litlu krúttunum okkar. Mér hlýnar alltaf svo um hjartaræturnar þegar ég er búin að eyða kvöldstund með Mæjunni minni.

Öhhhhhhhhhhhhhhhh DJÓK!!
Fyrir það fyrsta þá fæ ég æluna upp í kok þegar fólk talar um vini sína með greini. Djöfull er það ógeðslega væmið. Í öðru lagi þá eldaði ég alein og fékk enga hjálp frá Önnu Maríu sem einsetti sér það þess í stað að láta mig brenna við. Fyrir það þriðja þá átti hún erfitt með leyna vonbrigðunum sem skinu úr andlitinu á henni þegar hún áttaði sig á því að Doddi kæmi ekki því hann væri á vakt og í fjórða lagi gat hún ekki talað um annað en raflostsmeðferðir sem hún er að framkvæma á þunglyndu fólki. Samt ágætlega skemmtilegt kvöld.