Tilhlökkun Auju

Ég var að tala við Auju vinkonu mína á msn í gærkvöldi. Ég taldi mig þekkja hana vel en það var margt sem kom á óvart í gær. Til að mynda þegar hún fór að tala um hvað hún saknaði mín mikið. Hún sagðist bara ekki hafa trúað því fyrirfram að það væri hægt að sakna einhvers svona mikið. Svo sagðist hún vera orðin svo spennt yfir því að ég væri að koma eftir 8 daga að hún væri byrjuð að sofa illa og óreglulega. Það hafði byrjað þannig að hún átti smátt og smátt erfiðara með að festa svefn á kvöldin en það hafði svo farið stigmagnandi og nú svæfi hún bara nánast ekkert, enda tekur hún ekkert Imovane við þessum spenningi. Hún ætlar að sjálfsögðu að sækja okkur á flugvöllinn og hún varaði mig við því að hún gæti farið að grenja þegar hún sæi mig eftir okkar langa aðskilnað. Ég var nett sjokkeruð, ég verð að viðurkenna það. En fólk hefur tilhneigingu til að bindast mér sterkum tilfinningaböndum svo ég er farin að venjast þessu. Ég vona bara að Auja skilji að mig langar líka að versla í Minneapolis. En það er gaman að gleðja aðra með nærveru sinni. Það er það virkilega.