Af aumkunarverðri og óskiljanlegri niðurlægingu

Kannski fulldramatískur titill og þó - ég læt lesendur um að dæma.
Ég hef stundað það heima við að beita fyrir mig ofurhallærislegu sænsku slangri við sem flest möguleg tilfelli. Heilsa fjölskyldunni gjarnan glaðhlakkalega með; hejsan allihopa! við heimkomu á daginn.
Nema ég misreikna svona hraparlega stað, stund og persónu í dag þegar þessi ofur glaðhlakkalegi frasi hrekkur upp úr mér í vinnunni þar sem ég finn loksins hjúkku sem ég var búin að vera að leita að til að gera eitthvað f. sjúkling. Nákvæmalega þessi hjúkka sem er eiginlega minnst hressust af öllum á deildinni. Sú horfði í gegnum mig með sínu alvanalega ískalda augnaráði og spurði hvort þetta mætti bíða.
Eruð þið að skynja hvað þetta er akút hræðilega slæmt?!
Að sjálfsögðu játaði ég að þetta mætti bíða því ég var svo önnum kafin við að kæfa sjálfa mig með kodda í huganum.
Fattaði ekki fyrr en ég var komin nokkur skref í burtu að þetta mátti náttúrulega alls ekki bíða.
Ohh hvað ég meika ekki að vera útlendingurinn sem er að reyna að vera töff á sænsku!